` Chapter 1

Niedawno ....

           Moi rodzice zachowywali się dziwnie od kilku dni . Ale nie przejmowałam się tym . Robiłam to , co każda normalna siedemnastolatka . Chodziłam do szkoły , grałam na komputerze , i oczywiście , słuchałam One Direction . Interesuję sie nimi od roku . Nie  . Ja się nimi nie interesuje . To za małe słowo . Jestem Directioner , i nie ukrywam tego . Poleciła mi ich koleżanka , i po prostu od razu ich pokochałam . A wracając do tematu , szkoda , że wtedy nie wiedziałam co się kroi ...

Teraz
           Siedzę w kuchni z rodzicami , i słucham sobie co mówią .
- Pamiętasz wujka Carla , z Londynu ? - spytała mnie  mama .
- Eee ... Tego co pachnie jak skarpetki taty ?
- Caroline ! - zganił mnie tata .
- Tak , tego - odparła w tym samym czasie mama - tego co ma nazwisko jak ten Louis z tego One Direction.
- Ehh - westchnęłam - szkoda że nie jest z nim spokrewniony - i kontynuowałam -  No to co z nim ? - zapytałam .
- Cóż ... - mama spojrzała nerwowo na tatę - za 4 godziny masz samolot , wyjeżdżasz do niego , do jego hotelu .
Patrzyłam na nich oniemiała . Tak bardzo chciałam tam pojechać ! I jeszcze 6 stycznia mam urodziny. I będę w Londynie ! To chyba cud . Rzuciłam im się w ramiona , spojrzeli na mnie zaskoczeni . 
- Kocham was ! - krzyknęłam i przytuliłam ich mocno do siebie .
- My Ciebie też ... Ale wiesz co , lepiej się pakuj ... - powiedział tata .
- Ah poczekaj . Mamy dla Ciebie trochę pieniędzy ... -odparła mama i podała mi kopertę . Otworzyłam ją , w środku znajdowało sie 2 tys. euro - to od wujka .
- Nie wiem jak wam dziękować ! Już biegnę się pakować ... - ledwo dokończyłam , bo do pokoju wpadła Michalina , Ola i Thomas.
- Gdzie jedziesz ?! - krzyknęły równo Michalina i Ola , obie miały po 6 lat .
- Do wujka , słońca wy moje ! - i przytuliłam je mocno .
- Te dziewczyny ...  nic tylko przytulanie i całowanie ... -powiedział Thomas ale i tak podszedł , i mnie uścisnął .

***

           - Caroline , ruchy ! Masz jeszcze 5 minut ! - krzyczał tata .

Biegliśmy do wejścia do samolotu jak opętani , Kilka razy się potknęłam , ale jeszcze żyje .

- Przecież biegnę ! - odkrzyknęłam poprawiając torbę na ramieniu .

- PASAŻEROWIE LOTU NUMER 9 DO LONDYNU , PROSZENI SĄ O NATYCHMIASTOWE PRZYJŚCIE -  rozległ się głos z głośników . 

    - Widze wejście ! - krzyknął tata , i stanął przy jakiś drzwiach , opierając się ręką o moja ogromną walizkę .

    - Już jestem - wydyszałam u jego boku .

- Bilet poproszę -powiedziała pani stojąca przy drzwiach .

- Już daje ... - włożyłam rękę do kieszeni spodni i nie znalazłam tam nic - ee ... bo ja ...
- Caroline , nie mów mi że zostawiłaś bilet w domu - wysapał tata .
    - Ja ... - nie dokończyłam bo słyszałam jak ktoś woła moje imię . Obróciłam się .To mama ! Trzymała coś w ręce , jakiś papierek . Za nią biegło moje rodzeństwo .
- Trzymaj , a co jakbym nie przyniosła ? - naskoczyła na mnie mama .
- KOCHAM CIĘ ! - wydarłam się na cały głos i rzuciłam się jej na szyję .
    - Poproszę bilet ... - pani od biletu była coraz bardziej zdenerwowana .
- Oh tak , proszę, oto on - i podałam jej papierek . 
- Proszę wejść , miejsce numer 24 - powiedziała i odeszła . 
Wzięłam od taty walizkę , położyłam na takim dziwnym czymś podobnym do bieżni  , i po chwili walizka zniknęła . 
     -  Pamiętaj , odbierze Cię jego syn z kartką z napisem " WELCOME CAROLINE WHITE " - powiedziała mama .Pożegnałam sie ze wszystkimi , i weszłam do drzwi .

***

    Zajęłam wskazane przez stewardessę miejsce , obok jakiegoś Chinczyka .

- Ho nhinhu dron gjikling qua ? - tak zrozumiałam gdy odezwał się do mnie .

- Eee ... - bąknełam i potrząsnęłam głową że tak . Choć nie miałam pojecia co powiedział .

- Ju kilakii do grami do kli hajki fben du loplolidu ... - i coś jeszcze do mnie pieprzył ...

Wyciągnęłam z torby I-pod , i założyłam słuchawki na uszy .  Zlustrowałam sie, wzrokiem . Bluza z napisem 1D , czarne rurki , czarne tak zwane "skejty"  . Westchnęłam , i włączyłam piosenkę " One thing " .  Zamknęłam oczy i zasnęłam ...

     Obudziło mnie chrapanie mojego sąsiada , przebijało się nawet przez muzykę , ściągnęła słuchawki i usłyszałam :

- UWAGA PASAŻEROWIE , INFORMUJĘ , ŻE ZA 10 MINUT BĘDZIEMY NA MIEJSCU . - rozległ się z małych głośniczków przy siedzeniach angielski głos . 

- Super - mruknęłam . Wyciągnęłam z torby tusz do rzęs , kredkę do oczu i szczotkę do włosów . Wstałam z miejsca i poszłam do toalety . W duchu modliłam się by było tam lustro . 
    Gdy dotarłam do drzwi , otworzyłam je , i na szczęście - lustro było . Przejrzałam się w nim , stwierdziłam że masakra , odkręciłam kran , nabrałam wody w ręce , i oblałam ją twarz . Zaczęłam rozczesywać kasztanowe włosy .  Pozwoliłam aby opadały mi na ramiona . Oczy lekko pomalowałam tuszem do rzęs , i użyłam kredki do oczu . Gdy skończyłam przejrzałam się w lustrze .  Byłam bardzo podobna do mamy . Moja mama była ładna . No dobra , nie ma co ukrywać , była piękna . Ja nie byłam do niej aż tak podobna lecz miałam jej włosy , uśmiech nos i uszy . Za to kształt twarzy i błękitne jak ocean oczy miałam taty . Byłam do niego bardzo podobna z charakteru.  Już miałam zaróżowione policzki i wesołą twarz . 
    Wyszłam z łazienki ruszyłam w stronę fotelu . Gdy usiadłam , stuknęłam obcasem i mój 'kolega' z siedzenia obok , na mnie nawrzeszczał i znowu zaczął coś pieprzyć .

    Z samolotu wyszłam jako ostatnia .  Poczekałam aż tłum się przerzedzi i ruszyłam z walizką na poszukiwanie mojego" komitetu powitalnego " . Nie czekałam zbyt długo , po kilku metrach zauważyłam chłopaka trzymającego ogromną kartkę z napisem " WELCOME CAROLINE WHITE "  . Zasłaniała mu twarz , więc go nie widziałam . Pierwszy raz na oczy widziałam mojego kuzyna . 

    Dziwne - pomyślałam , bo obok niego stała czarna limuzyna , a przy niej szofer . Podeszłam do kuzyna i powiedziałam .

     - Cześć , jestem Caroline - i wyciągnęłam do niego rękę- miło mi Cię  poznać - dokończyłam .
- Cześć - powiedział , i odsłonił twarz , opierając kartkę o auto . Zamarłam , i stałam jak ten słup soli wpatrując się w jego twarz - jestem Louis Tomlinson - i uścisnął moją rękę .

_____________________________

    Ej , mam nadzieję że się spodoba >.< Jak coś , to piszcie co poprawić czy coś  ;))